Anne en Wim op reis

Van het berglandschap in Graskop dalen we vandaag af naar het Kruger National Park. Rond de middag passeren we de Phalaborwa toegangspoort en rijden op een slakkengangetje naar het Letaba kamp. Onderweg zien we al wat wilde dieren: impala’s, giraffen, zebra’s en olifanten. In Letaba aangekomen, melden we ons aan bij de receptie voor de “Olifants Wilderness Trail”. Daarna gaan we lunchen in het restaurant. Op het terras hebben we een wijds overzicht op de Letaba rivier, met waterbokken, impala’s, maraboes, giraffen en bavianen.

Uitzicht op de Letaba rivier vanuit Letaba Camp.

Om drie uur worden we opgepikt voor onze driedaagse Wilderness Trail. De rest van ons gezelschap zijn allemaal Duitsers : 3 uit Keulen, 2 uit München en 1 uit Berlijn. Onze rangers zijn Steven en Excellent. Het is 2,5 uur rijden naar ons Wilderness kamp, waar we net voor zonsondergang aankomen. Onderweg zien we nog heel wat wildlife, zoals een kudde buffels en een groep gnoes. Onze hut is eenvoudig maar netjes. Het is zeer heet, dus slapen lukt niet zo goed. “Gelukkig” moeten we al om 4u15 opstaan. 😉

Bij het diner vertelt Steven ons over het leven als ranger en ook over het grote probleem van het stropen van neushoorns. Dit wordt almaar professioneler georganiseerd vanuit Mozambique, zodat ze nu wel echt van een oorlog kunnen spreken. Het leven van een conservator is zo wel erg veranderd.

De volgende ochtend gaan we dus al vroeg op pad. Onderweg naar het begin van de wandeling spotten we al een luipaard. Dat begint goed! We volgen eerst de “hippostrade”, het pad waarlangs de nijlpaarden ’s nachts de bush in trekken om te gaan grazen. Tot we een redelijk vers spoor van een zwarte neushoorn tegen komen. Steve besluit het te volgen. Uiteindelijk kunnen we een glimp van het dier opvangen, maar hij heeft ons opgemerkt, dus blijft het daar bij. Rond een uur of 8 doen we een picknick ontbijt om dan langzaam terug te keren. Rond half 10 zijn we terug in het kamp; het is dan al 41°!

Opstaan voor zonsopgang (zicht op de rivier vanuit het kamp)

Vluchtende luipaard

Hippostrade

Na de brunch doen we een lange siësta; het is nu echt te warm… In de loop van de namiddag begint het steeds harder te waaien; het lijkt te gaan onweren. Maar dat blijkt niet voor ons te zijn. Gelukkig koelt het daardoor serieus af.

Rond 16u vertrekken we op onze volgende wandeling richting de Olifantsrivier. We komen aan op een rots hoog boven de rivier waar we onze sundowner (=apero bij zonsondergang) gaan nemen. Plots spotten we op een eiland in de rivier 3 uit de kluiten gewassen mannetjesleeuwen: wat een schitterend schouwspel! We genieten hier uitgebreid van samen met een fris glaasje wijn. Wat een geslaagde dag!

Leeuwen aan de Olifantsrivier tijdens de sundowner

De tweede dag van de Trail weer om 4u15 uit de veren, dan koffie/thee met rusks (droge koekjes die je in je koffie moet soppen, anders breek je je tanden er op stuk) en dan weer op pad. We rijden 5 km uit het kamp om wat verderop langs de Olifantsrivier onze wandeling te starten. Op de oever ligt een grote krokodil te zonnen. Van zodra ze ons opmerkt duikt ze terug het water in, waar overigens ook een 15-tal nijlpaarden verblijven.

We klimmen naar de klif boven de rivier, waar we een otter zien voorbij zwemmen. Ook hier zien we verschillende grote krokodillen in het water. Het uitzicht is hier prachtig: hier vloeien de Letaba- en Olifantsrivier samen. Een mooi plekje dus voor ons picknickontbijt. Terwijl we eten zien we nog impala’s en kudu’s.

Hippo’s in de Olifantsrivier

Samenvloeiing van de Letaba- en Olifantsrivier

We zakken dan terug af richting rivieroever. Plots zien we in de verte een troep olifanten. Ze staan goed verscholen in het struikgewas, maar Excellent heeft ze gezien. We gaan voorzichtig dichterbij zodat we ze beter kunnen zien: spannend! Daarna keren we terug langs de rivieroever en zien nog meer hippo’s en krokodillen.
We nemen onze sundowner op een mooie plek aan de Olifantsrivier. Het water stroomt er door grillige rotsen. Net als we terug willen keren ziet Wim nog een hyena, die ons nieuwsgierig staat gade te slaan. Tijdens het avondeten wordt er nog lang nagepraat over deze twee mooie dagen.

Sundowner dag 2

Sterrenhemel boven het kamp

Prachtig weer deze ochtend : het ontbijt wordt dan ook geserveerd op onze gezellige patio met zicht op de tropische tuin: zalig begin van de dag!

Na het ontbijt gaan we eerst boodschappen doen in de Spar. We slaan een grote voorraad water in, wat zeker geen overbodige luxe is met het warme weer. Daarna gaan we op pad.

De eerste stop is de “Pinnacle”, een rechtopstaande zuil in het midden van de Canyon. Vandaar gaat het naar “God’s window”, een uitzichtspunt, waar je ook een korte wandeling kan maken door een stukje regenwoud. Via de niet zo spectaculaire “Wonderview” rijden we verder naar de mooie Lisbon watervallen.

We lunchen’s middags op een prachtige plek in een mini Canyon : de “Potluck Boskombuis”. Hier geraken we via een gravelweg een paar honderd meter van de hoofdbaan. Onder een grote rots heeft men hier een open lucht keuken geïnstalleerd, waar typisch Zuid-Afrikaanse gerechten bereid worden. We eten een lekker gekruide boerewors en potsjiekos. En het uitzicht krijgen we er gratis bij.

Na de middag gaat het crescendo : eerst de schitterende Bourke’s Luck Potholes, waar vele Afrikaanse families blijkbaar hun zaterdag doorbrengen met een braai (=bbq) en het hoogtepunt zijn dan de “3 rondavels”; drie rotsformaties op een rij, die elk  de vorm van een Afrikaanse hut lijken te hebben. Het late namiddaglicht geeft de Canyon trouwens een mooie gloed.

Terug in Graskop reserveren we bij The Glass House; een restaurant met typisch Zuid-Afrikaanse keuken. Dat zal smaken na een goed gevulde dag. Morgen vertrekken we richting Krugerpark, waar we de Olifants wildernesstrail gaan doen.

Pinnacle

Bourke’s Luck Potholes

Blyde Rivier Canyon en Three Rondavels

Na een lange tocht zijn we in Graskop aangenomen.

We vertrokken gisteren om 15u in Antwerpen met chauffeur Raf om om 18u20 onze vlucht naar Istanbul te nemen. We vliegen immers met Turkish Airlines. In Istanbul komen we en uur later aan dan voorzien en vertrekken we ook een uur later. Geen nood: dat heet Erdogan-tijd. 🙂 In Turkije zijn het immers weldra verkiezingen, en dus heeft dit heerschap besloten de wintertijd twee weken later dan de rest van de wereld in te voeren. Gevolg: niemand in Turkije weet nog juist hoe laat het nu eigenlijk wel is, zeker op het nachtelijke uur dat we er even vertoeven.

In Johannesburg zijn de uren gelukkig wel terug normaal en rond de middag pikken we er onze huurauto op: een zilvergrijze Chevy Cruze, handig want dat is een halve Opel, en bovendien staan pinkers en ruitenwisser aan de juiste kant. Dat was 7 jaar gelegen bij onze Toyota Corolla anders.

We verlaten Johannesburg over de N12 en N4 snelwegen tot in Belfast, waar we de scenic route nemen over Dullstroom, de Long Tom-pas en Sabie naar Graskop. We komen net voor donker aan.

Het appartement daar we betrekken is schitterend en we kunnen er vanavond extra van genieten want we hebben barbecue op de kamer. Na de lunch vanmiddag te hebben overgeslagen smaakt dit geweldig bij een flesje cabernet-sauvignon uit Namaqua land. Als afsluiter komt er een ijsje met warme chocoladesaus… Mmmmmmmm

We hebben vandaag een lange rit voor de boeg, van Hpa’An terug naar Yangon. Onderweg stoppen we nog aan een laatste grot die vooral interessant is vanwege de mooie omgeving en de grappige aapjes op de weg. Er zijn ook thermische baden, maar vanwege het vroege uur is er nog niemand aanwezig. Wel vredig hier.
We houden ook halt aan een boomgaard met reuzegrote pompelmoezen : ze hebben ongeveer de afmetingen van een honingmeloen, dubbel zo groot dus als bij ons. Ze zijn ook heel lekker zoet (een beetje zoals een roze pompelmoes bij ons). Mmm, dit was een verkwikkende halte.
We lunchen weer in Bago (Thais) en komen rond 16u in het Panorama hotel in Yangon aan. We krijgen een upgrade van onze kamer, want het hotel zit helemaal vol. De laatste avond gaan we wat sjieker eten in het Monsoon restaurant, dat gevestigd is in een mooi koloniaal pand.
En het was lekker : een gevarieerde Aziatische keuken: we kozen voor Cambodiaans en Vietnamees (de Birmese keuken zijn we een beetje beu).
Op onze laatste ochtend in Yangon maken we nog een wandeling door de Indische en Chinese buurt. We gaan eerst naar de Thein Gyi Zei markt, een zeer geanimeerde markt, met een overvloed aan groenten, verse vis (sommigen spartelen nog), kruiden en zelfs levende kippen. Binnen in de oude markthal vinden we vooral stoffenwinkeltjes. Stoffen in bonte kleuren worden uitgestald in een soort grote teakhouten kasten die als stalletje dienen: een ingenieus systeem.
We wandelen nog wat verder rond tussen de diverse straat- en theestalletjes en keren dan terug naar ons hotel voor een verkwikkende douche en het pakken van onze koffers. Om 12u vertrekken we naar de luchthaven en dan zit onze vakantie er weer bijna op.

Na een vluchtig bezoek aan de ochtendmarkt van Mawlamyine, vertrekken we per boot op de Thanlwin naar Hpa’An in het gebied van de Karen. Het is een prachtige tocht over de rivier omzoomd met een weelderige tropische begroeiing : palmbomen, rijstvelden en bananenbomen.
Na een uurtje stoppen we aan het dorpje Kadoe, waar we omwille van het laag water een stukje over de droge rivierbedding en langs bananenplantages moeten lopen. Na 25 minuten komen we aan een mooi klooster met prachtige bas-reliëfs en beschilderde teakhouten plafonds. Op de terugweg doen we nog een “terraske” aan een straatstalletje en dan varen we verder richting Hpa’An. Het landschap verandert stillaan : we krijgen meer en meer karstgebergte te zien, typisch voor de streek van Hpa’An.
Daar aangekomen nemen we een kleine late lunch en gaan na het inchecken in ons hotel weer op pad. Eerst langs de pagode Kyaukkalat, die op een smalle karststeenpiek midden in een meertje staat. Van boven hebben we een schitterend uitzicht op het Zwe Ga Binmassief en de omringende rijstvelden. We bezoeken ook nog de Lumbini tuin : aan de voet van de Zwe Ga Bin berg staan er meer dan 1000 buddha’s opgesteld. Een prachtig zicht in de avondzon, met het massief op de achtergrond. Voor we terugkeren naar ons hotel (hotel Zwekabin, hoe kan het ook anders) wandelen we nog door een typisch Karen dorpje, waar we op een vrolijk “Mingalabar” (hallo) worden onthaald.
De volgende ochtend maken we een wandeling door de lokale markt en bezoeken we een pagode met prachtig uitzicht op de rivier.
Dan staan er drie grotten op het programma : die van Kauwth-Ka, Yateak Pyan en Kaw-gon. De tweede is het meest de moeite, vooral vanwege het grottencomplex op zich. De buddhas zelf beginnen nu toch wel stillaan onze oren uit te komen… 😉
We maken tussendoor nog een mooie wandeling tussen de rijstvelden en door het dorpje Lat-Ka-Na.

We genieten van een lekkere gestoomde vis op het terras van ons hotel. Morgen gaat het terug richting Yangon.