Anne en Wim op reis

Vanuit Quito vliegen we over Guayaquil naar Baltra, waar zich de luchthaven van Santa Cruz, het hoofdeiland van de Galapagos bevindt. Al onderweg van het vliegtuig naar de aankomsthal worden we begroet door enkele leguanen.

Met bus, overzetboot (Baltra is een afzonderlijk eiland), nog een bus en een taxiboot komen we tijdig aan op de speedboot naar Isla Isabela, het grootste en jongste eiland van de archipel. Na een bijzonder woelige reis van 2 uur komen we aan in Puerto Vilamil, het enige bewoonde plaatsje op Isabela. Op de kade liggen talrijke zeeleeuwen lui hun siësta te doen. Onderweg naar de taxi moeten we nog over een paar leguanen stappen. Pelikanen en fregatvogels vliegen in het rond…

Ons hotelletje op het strand ligt aan de rand van de mangrove. Op de tweede ochtend zien we een zeeleeuw vrolijk over het strand hobbelen. Het ontbijt met veel vers fruit wordt geserveerd op het strand.

Onze eerste uitstap gaat naar Los Tuneles. Met een boot varen we 40 minuten tot aan lavatunnels die zich gevormd hebben wanneer de lava van de Sierra Negra vulkaan in zee vloeide. Dit is één van de topspots op de eilanden om te snorkelen. We zien er van dichtbij hoe de Galapagos zeeschildpadden op de bodem zeewier grazen; waw! De grote beesten trekken zich van ons niks aan. Net zoals de wit-tip haaien die gewoon langs ons heen zwemmen. Verder vele kleurrijke visjes en één zeepaardje, maar dat was moeilijk te spotten. Het terugzwemmen naar de boot tegen de stroom in was niet simpel…

We varen een eindje verder met de boot en leggen aan tussen de lavaformaties. Hier gaan we bovenop een korte wandeling maken. Normaal broeden hier verschillende paren blauwvoetgenten, een koddige soort Jan Van Genten. Maar door El Niño zijn er dit jaar veel minder nesten (doordat er minder voedsel is kiezen veel vogels er voor een jaartje over te slaan). We spotten toch één nest met hagelwit uit de kluiten gewassen jong en de twee ouders.

Onze tweede uitstap gaat naar de Sierra Negra vulkaan. Met een half open busje worden we afgezet aan de ingang van het nationaal park. We volgen een gezapig stijgend pad richting de caldera. We zitten in de wolken dus worden we nat en zien niets van de Sierra Negra die in 2018 nog uitbarstte. De wandeling vervolgt naar Volcan Chico, wat eigenlijk een lavauitstroomgebied van de Sierra Negra is. Dit is de drogere noordkant van de berg en hier breekt zowaar de zon door. We wandelen door een indrukwekkend vulkanisch landschap met op de achtergrond de oceaan. Prachtig!

Na de trip gaan we in Puerto Villamil aan het strand een lekkere Ceviche eten; de pelikanen vliegen af en aan en duiken regelmatig loodrecht naar beneden om te vissen. De rest van de namiddag genieten we van ons strand; beetje lezen en genieten van het uitzicht…

Na weer een lekker ontbijt op het strand maken we onze laatste wandeling op Isabela; via mangrove en verschillende poeltjes met watervogels naar het schildpadden kweekcentrum. 2 soorten landschildpadden op Isabela staan onder druk doordat ze gedeeltelijk door vulkaanuitbarstingen werden uitgeroeid. Ook verwilderde katten en ratten vormen een bedreiging voor de eieren en de jonge schildpadjes. In het centrum worden de eieren kunstmatig uitgebroed, waarna de schildpadden als ze groot genoeg zijn weer worden uitgezet in hun natuurlijke habitat.

Na een laatste lunch op het prachtige strand van Isabela, is het tijd om terug naar het haventje te gaan voor onze boot terug naar Santa Cruz. Gelukkig valt de terugvaart beter mee!