Anne en Wim op reis

Goed begin van de dag: geen wolken en geen wind, dus het hele Torres del Paine massief ligt te schitteren in de zon! Dat ziet er goed uit voor onze boottocht naar de Grey Gletsjer.
De Grey Gletsjer is zowat de Chileense Perito Moreno. Alleen, de Perito Moreno is stabiel, terwijl de Grey Gletsjer smelt; met wel 50 meter per jaar.
We checken in bij het Lago Grey Hotel en rijden dan door naar de parking. Vandaar is het een half uurtje stappen over het strand van het Lago Grey. Normaal staat hier een sterke wind, maar vandaag is daar niets van te bespeuren. De catamaran vaart eerst langs ijsschotsen met diepblauwe kleuren; dit zijn natuurlijk stukken die van de gletsjer afgebroken zijn. Na een uurtje leggen we aan bij de start van de”W”-trek, waar een aantal stappers op en afstappen. Dan komen we aan bij de gletsjerwand, deze kan 25 tot 35 meter hoog zijn. We klinken met een glaasje pisco sour met 1000-jaar oud gletsjerijs, een zgn millennial drink. Het is hier echt schitterend mooi!
Tegen 13u zijn we terug aan de parking. We gaan dan maar eerst een hapje eten bij de cafetería daar.
We rijden terug richting Lago Pehue, waar we vlakbij de Hostería de wandeling naar Mirador Condor gaan doen. Een relatief korte afstand, maar wel een kuitenbijter, want steil omhoog. Aan het begin van de wandeling is het echt warm; het zonnetje schijnt en er is nog steeds bijna geen wind. Naarmate we stijgen zien we dat de wolken weer aan het zakken zijn, dus wellicht geen volledig zicht op de Cuernos. Het uitzichtpunt bevindt zich boven op een grote ronde rots, met in de wand blijkbaar een aantal condorsnesten. Twee condors vliegen laag voorbij. Eentje landt er zelfs op de rots. Dan zien we ze niet meer. We genieten van een indrukwekkend 360° uitzicht boven op de rots. Langs één zijde zien we de enorme schade die de bosbranden van 2011 hier hebben aangericht. De boomskeletten geven ook wel iets onwerkelijke aan het landschap. Langs de kant van het Paine massief zien we hoe de verschillende gletsjermeren op verschillende hoogtes met elkaar verbonden zijn via rivieren en watervallen. In de verte ontwaren we de Grey Gletsjer met daarachter de witte vlakte van de ijskap.
Bij het afdalen doemt terug de condor op. We zien hem een eindje boven ons landen op een uitstekende rotspunt. Zo kunnen we hem goed observeren (en fotograferen); echt een prachtbeest!
Dan begint het toch weer te regenen. De condor vliegt naar zijn slaapplaats en wij zakken ook terug af naar drogere oorden.