30 okt tot 1 nov – Manakara en Ranomafana
05-11-2012 3:31 pm 2012 Madagascar, Op reisVanuit Fianarantsoa wilden we de trein nemen naar Manakara, maar die staat nog steeds in panne, en bovendien staakt het personeel nog eens ook (die ontvingen al de hele tijd dat de trein niet reed geen salaris). We rijden dus over de weg naar de kust. De rit voert ons langs Ranomafana wat we op de terugweg zullen bezoeken.
Manakara ligt aan het Canal des Pangalanes en dat is de belangrijkste reden waarom we hierheen komen. Ons hotelletje (Belle Vue uitgebaat door Sylvie, vriendin van een Belg uit Chimey) ligt op het land tussen het kanaal en de oceaan vlak aan de brug naar het vasteland (die recent inzakte en enkel nog voor voetgangers dient). Met Benarivo doen we op 31/10 een tocht per pirogue langsheen het kanaal. We bezoeken verschillende vissersdorpjes, eten lekkere verse vis recht uit de oceaan, en zien hoe essentiële oliën gedistileerd worden. Zalig zo dobberen tussen de palmbomen.
De volgende dag nemen we al afscheid van het zonnige weer aan de kust, en trekken we terug naar de hooglanden. Onderweg stoppen we in het regenwoud van Ranomafana. Het woord zegt het zelf: het regent hier vaak, en dus ook nu. De hele namiddag zitten we de regen uit, maar gelukkig stopt het een beetje als we onze nachtwandeling gaan maken. We zien verschillende kameleons en kikkers, en als kers op de taart een bruine muislemuur, een bruine lemuur zo groot als een muis. Na een nacht in een verschrikkelijk bed staan we weer klaar om naar het nationale park te gaan, deze keer voor een voormiddagwandeling van 3 uur met onze gidse Sabine. We zien weer heel wat: Gouden Bamboelemuur, Milne Edwards’s Sifaka, Roodbuiklemuur en een soort Bruine lemuur (red fronted). Het was enorm interessant, maar we hebben er wel kiewen van gekregen, dus zijn we blij als we doorrijden naar drogere oorden. Ambalavao, here we come…