Anne en Wim op reis

​Vanmorgen doen we het rustig aan want onze pick-up die ons terug naar Esteli zal brengen komt pas om 10u. Zoals gisteren hangen de wolken weer laag, zodat de lucht heel vochtig is. Lastig, want we wilden graag dat onze kleren toch wat zouden drogen voor ze de bagage in gaan. Dat zal dus iets voor Esteli worden. 😖 We nemen afscheid van Marcial en zijn familie (inclusief hun hyperactieve zoontje Yesua) en Lennart en gaan weer de hobbelige weg op. In Esteli nemen we onze intrek in Hostal Luna, een eenvoudige hostel rond een gezellige binnenkoer en gaan lunchen in Café Luz aan de overkant. Beiden zijn eigendom van een non-profit organisatie die met de inkomsten lokale projecten steunt. Bovendien zijn ze ook de “Place to be” voor de toeristen die deze regio bezoeken. Het is een goede plaats om even uit rusten en op te drogen 😏 vóór onze volgende etappe in de streek van León. In het stadje is niet echt veel te zien, maar er is een levendige Parque Central en bovendien blijkt er net een kookwedstrijd voor Kerstmis te zijn : aan verschillende kraampjes zitten de deelnemende koks met hun gerechten uitgestald. Op een podium speelt een lokaal groepje: niet slecht, maar de klankinstallatie is verschrikkelijk, zodat we snel rustiger oorden op zoeken : in de gezellige binnentuin van een cafeetje drinken we een mocha : een soort van milkshake, meestal op basis van koffie (ah ja, we zijn in Nicaragua); lekker verfrissend! Na een laaaaaange siësta gaan we aan de overkant weer iets eten, want morgen moeten we vroeg op om de bus naar León te nemen.