Anne en Wim op reis

​Na het ontbijt ontvluchten we het hete León en trekken terug naar de kust. Deze keer is het slechts 20 minuutjes per taxi over een mooie nieuwe weg. Onze hostal, the Lazy Turtle ligt helemaal aan het einde van de weg bij de toegang naar het natuurgebied Juan Venado: een prachtig uitzicht. Voor de lunch wandelen we over het strand naar het gebouw van de rangers aan de ingang van het park om te informeren naar mogelijke tours voor de volgende dag. We boeken een late namiddag tour en gaan lunchen bij de Lazy Turtle. We bedenken ons dat we wellicht nog cash te kort komen, maar volgens de man in het rangers kantoor werkt de ATM niet meer. Volgens Valerie van de Lazy Turtle wel, maar niet met alle kaarten. Spannend, want als het niet lukt moeten we terug naar León. Na de lunch dus op pad naar de geldautomaat. Onderweg komen we nog Johanna en Rike, de twee Duitse dames van in Rancho Esperanza tegen. We hebben geluk: bij de eerste poging komt er al geld uit de automaat. Daarna gaan we naar Playa De Roca, een strandbar op een stukje strand waar je kan zwemmen. Op de rest van het strand is de onderstroom te groot, maar hier zijn er rotsen die de golven breken. Die zijn trouwens veel hoger dan in Jiquilillo. Tegen zonsondergang wandelen we richting het estuarium, waar we genieten van de ondergaande zon met op de voorgrond de golven die op de rotsen te pletter storten. Voor een avondmaal met super verse vis raadt Valerie ons een lokale comedor aan op 100m wandelen. We mogen onze vis -vandaag gevangen- zelf uitkiezen; het wordt zeebaars deze keer. Het is eenvoudig, maar echt vers en dan ook nog spotgoedkoop.

Op de ochtend van onze laatste dag in Nicaragua doen we een lange wandeling door Las Peñitas en komen via het strand terug. Tegen half drie gaan we op weg naar het gebouw van de rangers en even later zijn we al op weg door de mangrove van Isla Juan Venado. We zien onderweg weer vele vogels, een babykrokodil en krabbetjes. Op de terugweg leggen we aan en wandelen we over het eiland naar het strand. Daar zullen er net voor zonsondergang 22 babyschildpadjes worden losgelaten. Ze werden deze ochtend geboren in het conservatiecentrum. Telkens er een schildpad haar eieren komt leggen op het strand, worden ze door een medewerker van het centrum weer opgegraven en bewaard tot ze uitkomen. Dankzij deze interventie vallen minder eieren ten prooi aan honden of mensen die ze willen opeten. Een mooi initiatief waar de lokale bevolking bij betrokken wordt. Om onze laatste avond te vieren gaan we eten bij Barca De Oro. Garnalenbrochetjes op de bbq; lekker!

Op onze laatste ochtend wandelen we nog een laatste keer naar het strand en dan is het pakken geblazen. Onze chauffeur naar Managua is netjes op tijd; dus weg zijn wij! Het was weer een mooie reis!