Anne en Wim op reis

We nemen afscheid van Yukie, die ons de voorbije dagen geassisteerd heeft in de ryokan en nemen een taxi naar de Ibis Styles aan het station. Van hieruit trekken we naar Kurama in de bergen ten noorden van Kyoto, met de bedoeling een wandeling te maken van het tempelcomplex in Kurama naar het dorpje Kibune. We hebben echter pech : door de tyfoon van twee weken geleden is het pad boven op de berg afgesloten omwille van omgewaaide bomen. We doen dan maar de wandeling binnen het domein van Kurama-Dera, de tempel. De hoofdtempel bevindt zich in een bos helemaal bovenaan de berg, op zich al een pittige klim. Onderweg komen we aan een heiligdom waar een enorme kaarsrechte pijnboom staat; deze indrukwekkende boom moet honderden jaren oud zijn. Boven aan de grote tempelhal brengen devote boeddhisten een groet aan het heiligdom en aan de zon (zo leek het toch).

Vermits we maar een deel van de wandeling kunnen doen, zijn we vroeger rond dan verwacht. We nemen de trein terug naar Kyoto en besluiten de tempel van Tofuku-ji nog te bezoeken. Vele Japanners bezoeken de tuinen omwille van de herfstkleuren, maar eigenlijk zijn vooral de zentuinen in de vier windrichtingen hier de belangrijkste bezienswaardigheid. Dit zijn tamelijk recente tuinen, waarbij niet alleen geharkt grint en rotsen gebruikt werden, maar ook mos, volgens een geometrisch patroon. Alweer zeer sfeervol.

We dineren in een restaurantje in één van de food courts op de 11de verdieping van het station; de specialiteit is tonkatsu (sappig gefrituurde varkensvlees). Dit doen je te dippen in een sausje met sesamzaadjes die je zelf dient te pletten met een vijzel. Weeral iets anders en weeral lekker!