Anne en Wim op reis

Oeps, we worden om half negen wakker in onze piepkleine kamer in de Ibis Styles: overslapen!

Snel, snel ontbijten, een grote zak wasgoed en onze bagage droppen aan de receptie (we komen hier morgenavond terug) en de straat over het station in om de eerste trein naar Osaka te nemen. Daar moeten we naar een ander station sporen om de trein richting het Wakayama schiereiland te nemen. Aan het lokket vragen we een Koya-san Heritage Pass, want het vervoer naar Koya-san zit niet inbegrepen in onze Japan Railpass. De man aan het lokket weet ons te vertellen dat de laatste treinrit en de kabelbaan gesloten zijn wegens wegversmalling en en schade aan de spoorweg door de voorbije typhoon. Alweer speelt de typhoon ons parten! Gelukkig heeft de treinmaatschappij een bus ingelegd, zodat we via een omweg toch nog op onze bestemming geraken.

Koya-san ligt boven op een berg en is bezaaid met boeddhistische tempels. In een 50-tal tempels kan je ook verblijven. We kunnen direct inchecken in onze gigantische kamer in de Saizenin tempel. Deze bestaat uit 3 tatami-ruimtes met schuivende panelen met rijstpapier: eentje met een lage tafel waar je thee kan aan drinken, eentje voor het diner en eentje met de futons, die als bedden dienst doen. Het is een oude tempel, dus de raampjes zijn flinterdun, zodat we het kacheltje goed kunnen gebruiken.

Maar eerst gaan we op verkenning. We wandelen door het mooie Danjo Garan tempelcomplex, waar tussen de houten tempelgebouwen de esdoorns schitteren in hun herfstpracht: hier zijn de kleuren duidelijk op hun hoogtepunt. De lucht is ondertussen helemaal bewolkt en het koelt snel af: we zijn weer terug in de winter. Het eten wordt al om 17u opgediend. De tempelkeuken is volledig vegetarisch, maar héél lekker: allemaal kleine gerechtjes: tempura, verschillende bereidingen met tofu, … Het wordt opgediend door de monnik van dienst. Na het eten nog eens lekker gaan opwarmen in de onsen. Het sanitair is hier gemeenschappelijk en een douche nemen kan alleen in het gemeenschappelijk bad. Gelukkig zijn de toiletten hier Japans, met alle toeters en bellen, inclusief verwarmde WC-bril! Vandaag op tijd onder de wol, want morgen moeten we zeer vroeg op voor de ochtendceremonie.

Om half zeven staan we niet fris, maar wel monter klaar voor de ochtendceremonie. Deze gaat door in de mooie oude lantaarnzaal van de tempel. Buiten is het berekoud (slechts 3° volgens het internet), maar binnen is al niet veel beter, want de houten panelen van de ingang van de tempel werden al open geschoven en de raampjes laten overal tocht door. Dat wordt dus een half uur bibberen. Twee moniken leiden de ceremonie, die vooral uit het zingen van mantra’s bestaat. Wel speciaal zo ’s morgens vroeg.

Het ontbijt, Japans en volledig vegetarisch, wordt opgediend in een grote eetzaal, waar er gelukkig wel verwarming aan staat. Nadat we terug opgewarmd zijn en alle laagjes aantrokken die we in onze bagage hebben gaan we op pad. Eerst wandelen we nog eens door het Danjo Garan complex om nog eens te genieten van de prachtige kleuren, maar deze keer wel in de zon! We stappen dan verder naar het Oku-no-in kerkhof. Dit zou één van de meest spirituele plaatsen in Japan zijn. We komen op het 2 km lange pad onder de eeuwenoude ceders dan ook vele pelgrims tegen. Het pad eindigt bij het mausoleum van Kobo Daishi, de stichter van het esoterische boeddhisme, de Shingon. Volgens de legende zou hij niet dood zijn, maar nog steeds aan het mediteren zijn in zijn mausoleum, in afwachting van de komst van de volgende Boeddha. Wij hebben hem nochtans niet gezien! We wandelen verder langs de verschillende religieuze gebouwen op het kerkhof en via het nieuwere deel terug naar buiten. In dit laatste deel zien we een aantal vreemde graven, onderandere eentje met een grote rakket er boven op. Rare jongens die Japanners!

We keren met de bus terug naar het centrum, zodat we een beetje kunnen opwarmen voor ons volgende bezoek. De Kongobu-ji tempel heeft gebouwen met prachtig houtsnijwerk en binnenin schitterend beschilderde panelen uit de 16de eeuw. Ook vind je hier de grootste zen rotstuin van Japan. Na dit bezoek kopen we snel iets te eten voor onderweg en halen onze bagage op bij de tempel waar we overnacht hebben. We hebben weer zeer goede aansluitingen van bus en trein, zodat we tegen 16u terug in Kyoto zijn. Het is hier gelukkig een heel stuk warmer! Na het inchecken stappen we nog snel naar de Toji tempel, maar we zien de poorten voor onze neus dicht gaan : pech! Dan maar foto’s genomen langs de buitenkant van de grote houten pagode met 5 verdiepingen.

Vanavond gaan we wagyu rundsvlees eten; we zijn hier namelijk niet ver van Kobe, één van de belangrijke plaatsen waar dit ras gekweekt wordt. En na twee dagen vegetarisch hebben we daar wel zin in!