Anne en Wim op reis

Vandaag gaan we “off the beaten track”. Sandan-kyō wordt in de Lonely Planet maar als kaderstukje vermeld. Goed voor ons, want buiten nog een paar Fransen en nog een ander Europees koppel zitten er alleen maar Japanners op de bus. En bovendien zit ze niet vol. Na anderhalf uur rijden komen we aan de ingang van de Sandan kloof of Sandan-kyō. We checken in bij onze ryokan, Sandan-kyō Hotel. Daarna gaan we meteen op pad. De Sandan kloof zou één van de drie mooiste van Japan zijn. En inderdaad, al van de eerste stappen op het pad zijn we onder de indruk van de schitterende omgeving: een woeste rivier (de Shibaki), indrukwekkende rotsformaties en mooie bossen in hun herfstkleed. We genieten van dit schouwspel en komen iets voor de middag bij een stukje rustiger water (Kurobuchi pool), waar we ons door een bootje naar de overkant laten varen. Daar is er een eenvoudig restaurantje waar je vers gegrilde forel uit de rivier kan eten. Na de lunch steken we de rivier terug over via een hangbrug. We worden weer getrakteerd op een paar indrukwekkende landschappen. Nog voor we bij de poort komen die ongeveer in het midden van het park ligt, komen we onze Europese medereizigers van op de bus weer tegen. Zij zij al op de terugweg, want de laatste bus vertrekt om 15u. Wij hoeven ons gelukkig niet te haasten, want wij blijven nog een nachtje. Van aan de parking loopt het pad door tot aan de Sandandaki watervallen: deze indrukwekkende watervallen zijn gelegen tussen drie rotswanden en hebben een verval van 130m. Een schitterend orgelpunt voor deze wandeling! We besluiten niet verder te wandelen want we moeten nog een heel eind terug en het wordt hier vroeg donker.

In de ryokan spreekt men nauwelijks Engels, met het gevolg dat er met handen en voeten gecommuniceerd dient te worden. Maar ze zijn erg vriendelijk, dus dat komt wel in orde. Het avondmaal is weer typisch Japans, met onderandere sashimi, tempura en een tofupot. Zeker na de stevige wandeling (toch weer een 15km) smaakt het enorm. Ook een bezoekje aan de onsen doet onze vermoeide spieren deugd.